سوسوهای کوچک در چشم های ما واقعا پنجره ای به درون ما است و انتخاب نهایی مان را لو می دهند
به گزارش مجله سفرنامه مالزی، وقتی دو گزینه به ما نشان داده می گردد، چشمان ما تمایل دارند از یکی به دیگری بپرند و بازگردند، در همین زمان ما در خصوص جوانب مثبت و منفی هر کدام فکر می کنیم.
محققان دانشگاه جان هاپکینز در ایالات متحده دریافته اند که سرعتی که چشمان ما بین گزینه ها می چرخند، تصمیم نهایی را لو می دهند.
این حرکت سریع چشم - که ساکاد نامیده می گردد - چیزی است که به شما امکان می دهد بخوانید. تمرکز شما به طور ناگهانی از کلمه ای به کلمه دیگر منتقل می گردد، یعنی شما قبل از اینکه به ساختن معنی از یک بلوک متن بپردازید، به طور خلاصه روی بعضی کلمات مترکز می گردد.
ساکادها، که در عرض چند صد میلی ثانیه اتفاق می افتند، در طول خواب حرکت سریع چشم (REM) نیز اتفاق می افتند.
کالین کوربیش، مهندس مکانیک در دانشگاه کلرادو بولدر و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: برخلاف دست ها یا پاه، سرعت حرکات چشم تقریباً کاملاً غیرارادی است . این یک مقدار گیری مستقیم تر از فرآیندهای ناخودآگاهی است که در مغز اتفاق می افتد.
محققان برای آزمایش اینکه آیا چشمان ما دریچه ای به فکر ما هستند یا خیر، 22 شرکت نماینده در مطالعه را انتخاب کردند و آنها را به راه رفتن روی تردمیل وادار کردند. انتخابی از دو حالت تردمیل به آنها ارائه شد: یک پیاده روی کوتاه تا یک درجه شیب دار یا یک پیاده روی طولانی تر روی سطح تخت.
آنها حرکات چشم را با استفاده از دوربینی با سرعت بالا ردیابی کردند، دشرکت نمایندگان چند ثانیه طول می کشید تا انتخاب نمایند.
در ابتدا، توقف چشم برای هر یک از این گزینه ها به یک مقدار قوی بود. سپس، با گذشت زمان، تمرکز روی گزینه نهایی بیشتر میٰ شد.
سرعت چشم شرکت نمایندگان وقتی به گزینه نهایی نگاه می کردند افزایش می یافت و بر درجه ترجیح آنها اضافه می شد.
کسانی که زمان کوتاه تری برای تصمیم گیری صرف می کردند، حرکات چشمی سریع تری داشتند. شاید آنها افراد تکانشی بیشتری هستند که محققان به آنها مشکوک هستند.
حرکات سریع چشم زمانی که شرکت نمایندگان تصمیم نهایی خود را گرفتند متوقف می شد و نشان می داد که چشم ها مشغول جمع آوری اطلاعات به عنوان راهی برای قضاوت بین دو گزینه هستند.
نورون ها در میدان دید پیشنانی و قشر جداری که اطلاعات حسی را در مغز دریافت می نمایند، زمانی که افراد درگیر فعالیت های تصمیم گیری هستند، فعالیتشان افزایش می یابد. هنگامی که یک اولویت در مغز ما ایجاد می گردد، به نظر می رسد که سرکوب ناحیه ای که حرکات چشم را کنترل می نماید، به نام colliculus فوفانی کم می گردد و همین باعث افزایش حرکات چشم می گردد.
منبع: Current Biology
منبع: یک پزشک