معرفی مجموعه کتاب نیکولا کوچولو؛ راوی جاودان کودکی - مجله سفرنامه مالزی

نیکولا همواره می داند چه کند. وقتی هم که نمی داند، می زند زیر گریه و می گوید که حوصله اش سر رفته و آن زمان است که پدر یا مادر فکری برایش می نمایند. مثلاً مادر پیشنهاد می نماید که نیکولا از پدر، لوبیا سبز کردن را یاد بگیرد و پدر که اصلا حال وحوصله این کارها را ندارد، به ناچار تنها روز تعطیلش را صرف آموزش سبزکردن لوبیا روی پنبه مرطوب می نماید. بگذریم که آخر کار چون سبزشدن لوبیاها خیلی طول می کشد، بازهم حوصله نیکولا سر می رود و توی خانه جاروجنجالی برپا می گردد اما خب، به هرحال تلاششان را می نمایند.

معرفی و آنالیز مجموعه کتاب نیکولا کوچولو، بازتابی از خاطرات کودکی ما

این کتاب ها درباره زندگی روزمره نیکولاست. پسری بازیگوش و کنجکاو که با روایتش از روزهای کودکی، هم بچه ها را مجذوب می نماید و هم بزرگسالانی را که دلشان برای کودکی تنگ شده، به آن روزها برمی گرداند. خواندن این مجموعه، سفر به روزهایی است که از قسط و قرض و وام و کرایه خانه و زندگی کارمندی خبری نداشتیم و دغدغه مان چیزی جز بازی و ماجراجویی نبود.

موفقیت مجموعه نیکولا کوچولو در سبک منحصربه فرد نویسندگی رنه گوسینیِ فرانسوی، نهفته است. به جای آن که داستان از دیدگاه سوم شخص روایت گردد، گوسینی قلم را به دست خود نیکولا داده تا پسرک خودش قصه هایش را روایت کند. ماجراهای او ترکیبی از شیطنت های بچه هاه، دعواهای محبت آمیز و اتفاقات بامزه ای است که با زبان و دیدگاه معصومانه یک کودک بیان می شوند.

نیکولا و دوستانش در هر صفحه، راهی را برای آوردن خنده به لب های شما پیدا می نمایند. حتی وقتی فقط می خواهند یک عکس دسته جمعی بگیرند و هر کدام به روشی منحصر به فرد، صحنه را به هم می ریزند. روی پیراهن یکی کره و مربا ریخته، دیگری اصرار دارد لباس فضانوردی بپوشد تا همه بدانند چه پدر پولداری دارد، و پسرکی هم زده زیر گریه چرا که بقیه همواره او را اذیت می نمایند (البته توی صورتش مشت نمی زنند چون عینک دارد و عینکش نباید بشکند.)

این تصاویر اگرچه وصف خاطرات بچه ها فرانسه ای دور به نظر می آیند اما همه و همه یادآور خاطرات کودکی خودمان هستند؛ خاطراتی که شاید ساده باشند، اما هرکدام نمایانگر لحظاتی کوچک و سرشار از شادی اند. شادی هایی که انگار یک روز در کلاس و حیاط و راه مدرسه به خانه گمشان کردیم و دیگر نه در دانشگاه، نه در محل کار و نه در زندگی مستقل خودمان به عنوان یک بزرگسال بالغ، پیدایشان نکردیم.

تصویری از دوستی های بی قید و شرط کودکی

این کتاب تنها مجموعه ای از قصه های بچه هاه درباره بازی و شیطنت نیست. داستان های نیکلا کوچولو احساسات مختلف و عشق میان افراد را نیز نشان می دهد. دوستی های عمیق و بچه هاه نیکولا با آلسست، دوست شکمو و پرخورش، یا سایر دوستانش مانند ژواکیم و اود، دلگرمتان می نماید. این دوستی ها، فارغ از قضاوت و محدودیت، همان چیزی است که در دنیای بزرگسالی کمتر می توان یافت. خواننده در هر داستان، به لطف تصویرسازی های ساده و خودمانی سامپه، خود را در میان این جمع کوچک پرشور می بیند و پابه پای آن ها از بازی ها و ماجراجویی هایشان لذت می برد.

سامپه، تمام شخصیت ها و صحنه ها را به زیبایی به تصویر کشیده است. او با خطوطی ساده، نیکولا و دوستانش را هنگام شیطنت های بچه هاه و در موقعیت های خنده دارشان نمایش می دهد. برخی از تصویرسازی های این کتاب جوری در فکر من ثبت شده اند که انگار برای من، خاطره ای زنده و شخصی از دوران کودکی خودم هستند.

مجموعه کتاب نیکولا کوچولو نه تنها برای بچه ها لذت بخشند، بلکه بزرگسالان را نیز به گذشته ای بازمی گردانند که خالی از پیچیدگی ها و استرس های دنیای امروز بود. روزهایی که آزادانه هر چیزی را تجربه می کردیم و از محدودیت ها و دغدغه های امروزمان بی خبر بودیم. در این داستان ها، شاهد دنیایی هستیم که در آن، بچه ها به ظاهر خودمختار و مستقل هستند؛ آن ها سعی می نمایند سیگار بکشند، عاشق می شوند و دعواهای پیچیده ای بر سر مسائل ساده دارند. اما در نهایت، هنوز همان بچه هایی هستند که وقتی عینکشان به زمین می افتد، گریه می نمایند و وقتی معلمشان را ناراحت می نمایند، عذاب وجدان می گیرند.

این تعارضات، ترکیبی شیرین از بلوغ و کودکی است که خواننده را به وجد می آورد. درس اخلاقی در کار نیست. هرآنچه می خوانید خاطرات کودکی است که بزرگ نمی گردد. نیکولا کوچولو تا ابد لای صفحات این کتاب ها، کوچولو می ماند. او و دوستانش در هر داستان به ما یادآور می شوند که نباید شتاب زده از کودکی عبور کرد. همان طور که نیکولا تا همواره در این کتاب ها کوچولو باقی می ماند، شاید ما نیز بهتر است گاهی دست از عجله برداریم و از لحظات کوتاه و بی دغدغه زندگی لذت ببریم.

منبع: خبرنگاران مگ