از TouchWiz تا One UI؛ نرم افزار گوشی های سامسونگ چگونه تکامل پیدا کرد؟
به گزارش مجله سفرنامه مالزی، به اعتقاد بیشتر کاربران، رابط کاربری گوشی های سامسونگ در حال حاضر در شرایط بسیار خوبی قرار گرفته است. نسل سوم رابط کاربری One UI دارای ویژگی های جذابی است ولی از طرف دیگر سنگین نیست و در ضمنً از نظر دریافت آپدیت هم حرف زیادی برای گفتن دارد. اگرچه رابط کاربری گوشی های سامسونگ توانسته طرفداران پروپاقرصی به دست آورد، اما سال ها قبل، به خصوص در دوران رابط کاربری TouchWiz، این شرکت به خاطر همین موضوع با اعتراض های گسترده روبه رو می شد.
اگر به فرایند تکامل رابط کاربری گوشی های سامسونگ طی سال های فعالیت این شرکت علاقه دارید، در ادامه به فراز و نشیب های طی شده از طریق سامسونگ برای ایجاد یک رابط کاربری مطلوب می پردازیم.
اوایل فعالیت TouchWiz
اگرچه بسیاری از کاربران TouchWiz را مترادف با اندروید در نظر می گیرند، اما این رابط کاربری در ابتدا مبتنی بر اندروید نبود. نسخه اول این رابط کاربری در سال 2009 همراه با گوشی Solstice ارائه شد و نسخه دوم آن هم با گوشی Solstice 2 به دست کاربران رسید. سامسونگ برای نسخه سوم TouchWiz تصمیم گرفت از سیستم عامل اندروید استفاده کند و این نسخه همراه با اولین گوشی سری گلکسی S در سال 2010 معرفی گشت.
از همان ابتدا سامسونگ نشان داد که نسبت به نسخه خام اندروید رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته و در نتیجه این رابط کاربری با ظاهر متفاوت و امکانات نو جلب توجه کرد. به نام مثال، این نسخه از قابلیت ترکیب چینش صفحات هوم اسکرین، میان برهای سفارشی و مجموعه ای از ویجت های دارای قابلیت شخصی سازی بهره می برد که این ویژگی ها در دیگر گوشی های اندرویدی پیدا نمی شد. روی هم رفته در آن دوران ویجت ها سروصدای زیادی راه انداختند.
نسخه چهارم TouchWiz مبتنی بر اندروید 2.3 بود که همراه با گلکسی S2 معرفی گشت و گلکسی S3 هم از اندروید 4 بهره می برد. سامسونگ در این نسخه ها به ارائه ویژگی های نوآورانه ادامه داد که مثلا می توانیم به گالری، فرمان های حرکتی برای مرورگر، دستیار صوتی، قابلیت تصویر در تصویر و امکان تقسیم نمایشگر اشاره کنیم.
سامسونگ همچنین برای گلکسی S3 رویکرد مربوط به نام گذاری و ظاهر این رابط کاربری را تغییر داد. در این دوره نام TouchWiz Nature UX برای آن انتخاب شد و در کل ظاهر مدرن تری به دست آورد. اگرچه در این دوران گوشی های سری گلکسی S با استقبال زیادی روبرو شدند، اما از طرف دیگر سامسونگ روزبه روز ویژگی های بیشتری به این رابط کاربری اضافه می کرد. روی هم رفته علاوه بر اپلیکیشن های همیشگی گوگل در اندروید، این رابط کاربری از اپلیکیشن های اختصاصی سامسونگ هم بهره می برد که تعداد آن ها رو به افزایش بود.
ادامه راستا با TouchWiz Nature UX 2.0
سامسونگ همراه با گلکسی S4 از نسخه دوم TouchWiz Nature UX رونمایی کرد. در این نسخه ویژگی های نوی مانند ردیابی حرکات چشم و اسکرول اتوماتیک صفحات وب معرفی گشت. اما علاقه شدید سامسونگ به افزودن ویژگی های بی مصرف و بی فایده مختلف منجر به مطرح شدن اعتراضات زیادی شد. به نام مثال می توانیم به تعامل با گوشی از طریق حرکات دست و امکان توقف پخش ویدیو در صورت حرکت سر اشاره کنیم. علاوه بر این، استفاده از منوی تنظیمات این رابط کاربری هم گیج کننده تر از قبل شده بود.
سامسونگ در نسخه های بعدی این رابط کاربری به افزودن ویژگی های مختلف ادامه داد و قابلیت امنیتی Knox و امکان کار با یک دست در Nature UX 2.5 قرار گرفت. سامسونگ برای Nature UX 3.0 رابط کاربری را مرتب کرد و منوهای تنظیمات هم ساده تر شدند تا کاربران گلکسی S5 تجربه کاربری بهتری داشته باشند. با این حال، سامسونگ در برابر افزودن ویژگی های نو نتوانست مقاومت کند و ویژگی هایی مانند منوی شناور مربوط به ابزارها و بخشی برای جمع آوری اخبار به این نسخه نو افزوده شدند.
سامسونگ برای گلکسی S6 بار دیگر از همان رویکرد قدیمی نام گذاری استفاده کرد و رابط کاربری TouchWiz 5.0 به جهان آمد. سامسونگ که برای طراحی این گوشی وقت زیادی صرف کرده بود، در قبال نرم افزار هم رویکرد تازه ای اتخاذ کرد. این شرکت بالاخره صداهای بی فایده رابط کاربری TouchWiz را کنار گذاشت و تنظیمات مختلف را ساده تر کرد. سامسونگ همچنین تعدادی از اپلیکیشن های نه چندان ضروری را حذف کرد و در کل تأثیر زیاد اندروید آب نبات چوبی بر آن کاملا روشن بود. البته در این میان برخی المان های رنگی پرزرق وبرق TouchWiz باقی ماندند.
سامسونگ رابط کاربری TouchWiz را به بستری برای معرفی انواع و اقسام ویژگی های نو و اغلب بی مصرف تبدیل کرد اما در نهایت متوجه این مشکل شد. این شرکت برای نسخه های TouchWiz 6.0 و TouchWiz Grace UX توانست شرایط آن را بهبود ببخشد و قبل از مهاجرت به پروژه بعدی رابط کاربری، گوشی های گلکسی S6 و S7 در شرایط مناسبی قرار داشتند.
Samsung Experience
با تغییراتی که سامسونگ بر روی TouchWiz اعمال کرده بود، این رابط کاربری دیگر شباهت چندانی به نسخه های اولیه خود نداشت و به همین خاطر همراه با گلکسی S8 از رابط کاربری Samsung Experience رونمایی شد. این رابط کاربری مبتنی بر اندروید 7 و 8 بود و به تعداد زیادی از گوشی های سامسونگ راه پیدا کرد.
در این رابط کاربری نو شاهد آیکون ها و رنگ های نوی بودیم و به همین خاطر ظاهر مدرن تری داشت. در ضمنً سامسونگ با معرفی Samsung Experience پیروز شد بیش از پیش با دیدگاه های گوگل برای اندروید همراه شود. در این میان نباید امکانات مربوط به شخصی سازی را از قلم بیندازیم. مثلا کاربران می توانستند آیکون های موجود در بخش خمیده نمایشگر را شخصی سازی کند و در رابطه با نمایشگر همواره روشن هم امکانات مختلفی ارائه شده بود. همچنین مانند اندروید خام، در این رابط کاربری دکمه بازگشت در سمت راست قرار گرفت.
گفتنی است این رابط کاربری برای اولین بار دستیار مجازی بیکسبی را به نام بخش کلیدی اکوسیستم سامسونگ معرفی کرد. از دیگر ویژگی های نو آن می توانیم به Samsung Dex اشاره کنیم که کاربران با استفاده از آن می توانستند گلکسی S8 خود را به یک نوع کامپیوتر پرتابل تبدیل کنند. سامسونگ سپس این رابط کاربری را با ارائه اندروید اوریو آپدیت کرد و اگرچه ویژگی هایی مانند نسل دوم بیکسبی و Secure Folders به آن افزوده شد، اما تجربه کاربری آن تا حد زیادی یکسان ماند.
این رابط کاربری نشان داد که سامسونگ از مسائل و چالش های TouchWiz درس گرفته است. کاربران برای استفاده از ویژگی های موردنظر خود حق انتخاب بیشتری داشتند و سامسونگ با ادامه دادن همین رویکرد پیروز شد توجه کاربران زیادی را جلب کند.
One UI و شرایط فعلی
با معرفی اندروید 9، سامسونگ بار دیگر رویکرد نام گذاری رابط کاربری گوشی های خود را تغییر داد و سری گلکسی S10 همراه با One UI معرفی گشتند. سامسونگ در این نسخه ظاهر رابط کاربری خود را تغییر داد که حالا ساده تر شده بود و نسبت به نسخه های قبلی در کل کاربر پسندتر محسوب می شد. در حقیقت سادگی استفاده برای گوشی های دارای نمایشگرهای بزرگ تر، یکی از مهم ترین دلایل سامسونگ برای بازطراحی رابط کاربری خود بود.
رابط کاربری One UI بیشتر ویژگی های موجود در Samsung Experience را حفظ کرد. قابلیت Dex بهبود پیدا کرد، حالت تاریک گسترده معرفی گشت و کاربران می توانستند با حذف دکمه های ناوبری، از فرمان های حرکتی بهره ببرند. علاوه بر این امکان تغییر کاربری دکمه بیکسبی بدون استفاده از ابزارهای جانبی هم امکان پذیر شد.
نسخه دوم One UI مبتنی بر اندروید 10 بود و در آن سامسونگ ابزار Digital Wellbeing را با ظاهر دلخواه خود تعبیه کرد. همچنین باید به پشتیبانی از قابلیت بی سیم Dex در نسخه 2.5 این رابط کاربری اشاره کنیم. با وجود تغییرات ظاهری کوچک ، این رابط کاربری نسبت به نسل قبلی تغییرات چندانی نداشت.
در حال حاضر One UI 3.1 آخرین نسخه این رابط کاربری محسوب می شود که نسبت به اولین نسخه اندکی تغییر کرده است. به نام مثال می توانیم به مات شدن پنل نوتیفیکیشن ها، قرارگیری کنترل نو مربوط به صدا در سمت راست و روان تر شدن انیمیشن ها اشاره کنیم. اما به طور کلی به نظر می رسد سامسونگ و مشتریان گوشی های این شرکت از شرایط رابط کاربری طی 3 سال گذشته راضی هستند.
از TouchWiz گرفته تا Samsung Experience و One UI، سامسونگ برای رابط کاربری گوشی های خود همواره در پی ارائه ویژگی های نو و نوآورانه بوده است. در گذشته TouchWiz به دلیل تورم ویژگی های متعدد مورد تمسخر قرار می گرفت. اما حقیقت این است که سامسونگ از علاقه خود به امکانات نو عقب نشینی نکرده است. بلکه بعد از سال ها آزمون و خطا، حالا توانسته تجربه کاربری نرم افزار خود را تا حد زیادی بهبود ببخشد و از طرف دیگر ویژگی های نوی که ارائه می دهد تجربه کاربری افراد را مختل نمی کند.
درباره راستا سامسونگ برای رابط کاربری گوشی های خود چه نظری دارید؟ بین این نسخه های مختلف، کدام یک از آن ها بیش از دیگر نسخه ها نظر شما را جلب کرده است؟ نظرات خود را در بخش کامنت ها با ما و دیگران در میان بگذارید.
منبع: Android Authority
منبع: دیجیکالا مگ