بد و خوب های پاستیل - مجله سفرنامه مالزی

بد و خوب های پاستیل

نویسنده: لادن دهقان تنها

پاستیل نوعی شیرینی است که از شکر و شربت گلوکز، طعم دهنده، رنگ های خوراکی و ژلاتین ساخته شده است. ژلاتینی که در ساخت پاستیل استفاده می شود از استخوان حیوانات به دست می آید و در واقع استفاده از ژلاتین در ساخت و فراوری پاستیل باعث می شود که به پاستیل حالت ژله ای بدهد و هنگام خوردن در دهان آب شود و باعث چسبناک شدن آن می شود. پاستیل ها نوعی آبنبات کوچک و لاستیکی هستند که بیشتر به شکل خرس های کوچک رنگارنگ به بازار عرضه می شوند و منشاء پاستیل خرسی شکل اولین بار در آلمان بود و به فرم های مختلف دیگر از جمله کرم، قورباغه، توت فرنگی، همبرگر، آلبالو و بطری نوشابه هم وجود دارد.

ژلاتین چیست؟

ژلاتین، هیدروکلوئیدی از جنس پروتئین است که 80 درصد پروتئین (از نوع کم مرغوب از نظر تغذیه ای)، 2درصد مواد معدنی و 13درصد رطوبت دارد و به علت ویژگی های منحصر به فرد آن در ایجاد ژل و قوام دهندگی، در صنایع غذایی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. برای اینکه پاستیل و یا ژله ای که ژلاتین در آن استفاده شده است ارزش غذایی مطلوبی داشته باشد، ضروری است ژلاتین به روش صحیح از استخوان استخراج شود که یکی از برترین روش های استخراج ژلاتین روش آنزیمی است. اگر ژلاتین به برترین صورت استخراج و فناوری شود پاستیل ها و یا ژله ایی که از آن ساخته می شوند، استحکام مناسبی خواهند داشت و به خوبی در بدن جذب می گردند.

ترکیبات افزوده شده:

در سال های اخیر بعضی از کارخانه های فراوری پاستیل ویتامین C را هم به محصولات خود افزوده اند. بعضی از کارخانه ها هم کوشش نموده اند مولتی ویتامین هم به آن بیفزایند. برای حل مشکل پوسیدگی دندان، شرکت های سازنده کوشش نموده اند قند زایلیتول یا گزیلیتول را جایگزین شیرین نماینده های پوسیدگی زا در پاستیل ها بنمایند تا پاستیل موجب پوسیدگی دندان ها نشود. بعلاوه در پاستیل هایی که مطابق استاندارد و در کارخانه های معتبر تهیه می شوند، از رنگ مجاز خوراکی استفاده می شود. گاهی هم از رنگ دهنده های طبیعی مانند آب هویج یا آب انار برای رنگی کردن پاستیل استفاده می شود.

مضرات پاستیل:

پوسیدگی دندان از مهم ترین عوارض مصرف بیش از مقدار پاستیل در بچه ها است و مصرف آن برای بیماران مبتلا به دیابت و کسانی که اضافه وزن دارند و در حال رژیم گرفتن هستند هم مناسب نیست. مواد غذایی شیرین دارای انرژی هستند که بچه ها با نظارت والدین خود می توانند بخشی از انرژی روزانه خود را به جای خوردن چیپس، پفک و ... به وسیله پاستیل تأمین نمایند.

نکاتی برای خوردن و نگهداری از پاستیل:

پاستیل را در جای گرم نگهداری نکنید.

به منظور جلوگیری از پوسیدگی، دندان هایشان را بعد از خوردن پاستیل حتما مسواک بزنید.

پاستیل را نجوید و اجازه دهید مانند شکلات در دهانتان آب شود.

به بچه های زیر 2سال پاستیل ندهید، زیرا دستگاه گوارش آنها حساس است و امکان دارد بدنشان به رنگ محصول واکنش نشان بدهد.

خوردن و مخصوصا جویدن پاستیل به سالمندان و افرادی که دندان مصنوعی دارند هم توصیه نمی شود.

بهتر است پاستیل را پس از خارج کردن از بسته بندی در یک ظرف در دار نگهداری کنید، زیرا حالت چسبندگی آن خیلی زود گرد و غبار و آلودگی محیط را به خود می گیرد.

منبع: دنیای تغذیه شماره 110

منبع: راسخون