معرفی آقطی سرخ و خواص درمانی آن - مجله سفرنامه مالزی

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی:

Sambucus racemosa L.، نام فرانسه Sureau rouge و نام انگلیسی آن Red berried elder می باشد.

تیره گیاه:

شوند Caprifoliceae

نوع گیاه:

درختچه

مشخصات ظاهری:

درختچه ای است به ارتفاع حدود 4 متر با برگ هایی مرکب از چندین برگچه دندانه دار، بیضی شکل و دراز، گل هایش سفیدِ مایل به سبز و مجتمع به صورت خوشه های منشعب و میوه آن قرمز مرجانی است.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب کشورها بخصوص در دامنه های منتهی به جنگل های وسیع کشورهای اروپایی انتشار دارد و در ایران به صورت پرورشی کاشته می شود.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در آن:

ساکارز، ماده روغنی، اولئیک اسید، پالمیتیک اسید، آراشیدیک اسید و در میوه آن آب، کالری، پروتئین، مواد چرب، هیدروکربنات ها، ویتامین های مختلف K، رایبوفلاوین، نیاسین، ویتامین C و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

پوست ساقه، برگ و میوه

نحوه مصرف:

به طور معمول پوستِ ساقه (پوست ثانوی) و برگ را به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده می کنند. در طب سنتی از میوه آن کمتر استفاده می شود.

خواص درمانی پوست ساقه و برگ:

ضد تب و رفع کننده درد و ناراحتی های گلو، ضد نفخ و رفع کننده سوء هاضمه، مسهل، ادرارآور و معرق قوی، ضد عفونی کننده و از بین برنده میکروب (هلیکوباکتر) در معده، مسکن دردهای عمومی بدن و دفع کننده سنگ کیسه صفرا می باشد. در استعمال خارجی ضماد برگ ها مسکن دردهای ناشی از پیچ خوردگی مفاصل و کوفتگی ها می باشد. خواص درمانی اقطی سرخ نسبت به گونه اقطی سیاه ضعیف تر است و در طب سنتی کاربرد قابل توجهی ندارد و برای درمان بیماری ها کمتر از آن استفاده می شود.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون