فیل سواری، تفریحی به بهای شکنجه حیوان - مجله سفرنامه مالزی

با ما همراه باشید تا با بهترین تور ویتنام با یکی از بهشت های روی زمین اشنا شوید و زیبایی های هوشی مین و هانوی را در سفر دلپذیری تجربه کنید.

آشتی با طبیعت و حیوانات حال روحی هر انسانی را که در دنیای مدرن امروزی گیر افتاده است، بهتر می نماید. داستان طبیعت گردی سه دختر جوان را از زبان خود آن ها بشنوید.

اگر دوست من جس (Jess) را دیدار کنید، متوجه برخی تفاوت ها در خصوص او خواهید شد. او خیلی کم لهجه آفریقای جنوبی دارد. مقداری خجالتی است، ولی همواره فعال است. وقتی که مشغول صحبت کردن است، آنقدر از حرکت دست های خود استفاده می نماید که متوجه خالکوبی فیل روی مچ او نخواهید شد.

در سال گذشته ما با هم به سفر رفتیم؛ این سفر هم مقاصد کاری و هم تفریحی داشت. من داستان های زیادی در خصوص دوستی با فیل ها از او شنیدم. او تصویری از قاره خود را بر پشتش خالکوبی نموده است.

در ژانویه گذشته در روز تولد جس، ما در چیانگ مای (Chiang Mai) بودیم. من و یکی دیگر از دوستان مان، الیزابت تصمیم گرفتیم برای کادوی تولد، جس را به پارک فیل ها ببریم. پارک فیل ها در تایلند حدود یک ساعت با ما فاصله داشت. من خوشحالی جس را دیدم ولی هیچگاه تصور نمی کردم که این تجربه چقدر روی من تاثیر خواهد گذاشت.

در راه برگشت من برای ظلم و خشونتی که در حق فیل ها می شد، اشک ریختم و حس همدردی با آن ها واقعا قلبم را می فشرد.

در بسیاری از پارک هایی که از فیل ها نگهداری می نمایند، مانند پارک هایی که در آسیای جنوب شرقی قرار دارند، فیل ها زندانی می شوند و فرصت زندگی سالم و عادی از آن ها صلب می گردد. زخم های روی پوست شان، کوری تعدادی از آن ها و همین طور ترس بیش از حد از انسان ها، بقایای خشونتی است که در گذشته به آن ها وارد شده است. این حقیقتی تلخ است که حدود 140000 گردشگر به صورت سالانه در پارک فیل ها آن را مشاهده می نمایند. متاسفانه بسیاری از گردشگران به این موضوع ها اهمیت نمی دهند و فقط برای عکسی که روی فیل بگیرند و در دنیای مجازی به اشتراک بگذارند، به این خشونت علیه فیل ها به صورت غیرمستقیم دامن می زنند.

نورا لیوینگستونه (Nora Livingstone)، موسس انجمن بین المللی حیوانات در این مورد برای من شرح می دهد:

برای اینکه بتوان آموزش های لازم را به یک فیل جهت سوار شدن روی آن دارد، باید مدت زمان بسیار طولانی آن را آموزش داد که این آموزش عموما از نوزادی فیل آغاز شده و طی فرآیندی بسیار خسته نماینده تا بزرگسالی ادامه پیدا می نماید و اکثرا منجر به جدایی فیل از خانواده خود می گردد.

او ادامه می دهد:

بچه فیل از مادر خود جدا شده و آنقدر خصوص شکنجه قرار می گیرد تا در نهایت اهلی گردد. فیل هایی که در این برنامه های گردشگری استفاده می شوند اکثرا با زنجیر بسته شده اند. تصور کنید که حیوانی با 5000 کیلوگرم فقط اجازه دارد که به علت زنجیرهایی که به پاهایش بسته شده، در هر راستا دو قدم بردارد، زنجیرهایی که محکم به پایش وصل شده و در پوست حساسش فرو رفته و همواره پاهایش پر از زخم می نماید.

این برنامه های گردشگری مختص تایلند نیست بلکه در بسیاری از مناطق آفریقا هم اجرا می گردد. گاوین تولمن (Gavin Tollman) شرح می دهد:

در حال حاضر کمتر از 415000 فیل به صورت آزاد در کره زمین زندگی می نمایند. تعداد فیل های آزاد از اوایل قرن بیستم که 3.5 میلیون فیل بود به صورت شرم آوری به این تعداد نزول نموده است. دلیل کاهش تعداد فیل ها، گذشته از شکار شدن برای مقاصد گردشگری، شکار آن ها برای عاج فیل است و در حال حاضر قوانین درستی برای برخورد با شکارچیان وجود ندارد.

شکنجه فیل ها در هند نیز مسئله ای رایج است. این شکنجه در هند، فاجاان (phajaan) نام دارد که در واژه به معنی کشتن روح است.

طبق تحقیقی که در این زمینه اجرا شده، تعداد زیادی از فیل هایی که در هند برای سواری استفاده می شوند، دچار مسائل روحی و افسردگی های شدیدی هستند. نمود این مسائل روانی را می توان در لرزه سر و تکان دادن مرتب سر آن ها به طرفین مشاهده کرد که از علایم این مسائل است.

مقایسه ای بین فیل ها و اسب ها در زمینه استفاده سواری از آن ها اجرا شده است که لیوینگاستون شرح می دهد:

بیولوژی بدن این دو حیوان کاملا متفاوت است. هیچ و هیچ سواری با فیل در چهارچوب اخلاقی نمی گنجد.

او ادامه می دهد:

تمام فیل هایی که انسان ها بر پشت آن ها سوار شده اند، تجربه درد، شکنجه و استرس های فراوانی داشته اند. فیل ها شانه و گردن قوی دارند، ولی طاقت فشاری که به ستون مهره های آن ها وارد می گردد را ندارند..

با توجه به اینکه ما گردشگرانی هستیم که تعلیم دهندگان فیل ها به خاطر وجود ما این موجودات مهربان را شکنجه می نمایند، پس وظیفه ما لست که از آن ها محافظت کنیم. بسیاری از موسسه های گردشگری هم هستند که به این مسائل اهمیت داده و سعی دارند جلوی فعالیت های ضد حیواناتی را بگیرند. موسسات گردشگری مانند ترافالگار (Trafalgar) و کونتیکی (Contiki) فعالیت هایی را برای گردشگران انتخاب می نمایند تا هم به فیل ها و هم به گردشگران خوش بگذرد. ترافالگار با موسسه جهانی حمایت از حیوانات همکاری داشته و مخالف سواری روی فیل ها و زندانی کردن نهنگ و دلفین برای تفریح گردشگران است. با عدم استفاده از تفریحات ضد حقوق حیوانات می توانید به ریشه کن شدن این شکنجه یاری کنید.

بسیاری از این تفریحات که سبب آزار و اذیت حیوانات می گردد، میراث گذشتگان است. اگر ما علاقه به محافظت از فیل ها داریم، باید تقاضای بازار را برای استفاده از آن ها در فعالیت های گردشگری و تفریحی کاهش دهیم. این مسئله بسیار مهم است که متوجه باشیم که علاقه ما به سواری با فیل ها، سلامت آن ها را تحت تاثیر قرار داده و روز به روز تعداد آن ها را کاهش خواهد داد.

شاید این سوال برای شما مطرح گردد که چگونه تشخیص دهید که شرکت گردشگری قابل اعتماد است یا خیر. متخصصان مردم را در خصوص واژه هایی مانند فیل های نجات یافته یا تور دوستدار طبیعت مطلع می نمایند و هشدار می دهند که نباید فریب این تبلیغات دروغین را خورد. این موسسات آموخته اند که استفاده از اینگونه الفاظ سبب فریفتن گردشگران مطلع می گردد. موسسه ای که واقعا به سلامت حیوانات اهمیت دهد، هیچگاه اجازه سواری با فیل ها، شیرین کاری و انواع نمایش با فیل ها را نخواهد داد. همچنین تعلیم دهندگان به هیچ وجه از شلاق یا ابزار دیگر شکنجه استفاده نخواهند کرد. موسسه ای که اخلاقی باشد حتما سلامت روان فیل ها را در اولویت قرار خواهد داد.

ما در سفر خود به پارک فیل ها، همراه با فیل ها قدم زدیم و به آن ها آب و موز دادیم. در یک برکه همراه با آن ها بودیم و در جنگال آن ها را همراهی کردیم. یک فیل نوزاد قصد نشستن در بغل من را داشت که در عین ترسناکی بسیار شیرین بود. ما به شستشوی آن ها یاری کردیم و درست بعد از حمام به گل بازی با آن ها مشغول شدیم.

ما در فعالیت های روزانه همراه آن ها بودیم و آن ها به معنی واقعی قلب ما را ربودند و باور کنید که همین عکس ها برای اینستاگرام من کافی بود. این تجربه خاطره بسیار زیبایی برای ما سه نفر شد و الیزلبت دو هفته بعد، پدر خود را هم به دیدن فیل ها برد. این موسسه امکان سکونت به مدت یه هفته در کنار فیل ها را فراهم آورده، ولی بنا به برنامه فشرده ای که داشتیم نتوانستیم از این امکان استفاده کنیم.

از الیزابت به خاطر تمام چیزهایی که آموختم متشکرم، ولی اینکه ارتباط من را با حیوانات و طبیعت قوی تر کرد، هدیه ای است که هیچ وقت قادر به جبران آن نخواهم بود. من تا به این موقع در خصوص فیل ها فکر ننموده بودم، ولی الیزابت باعث شد که آن ها را بیشتر بشناسم و عاشق آن ها شوم. الان من روزشماری می کنم تا با الیزابت به وطن او، آفریقای جنوبی برویم و پارک ملی کروگر (Kruger National Park) را ببینیم. در آنجا من شانس دیدن فیل آفریقایی را در زادگاه خودش خواهم داشت. ولی سوار آن ها نخواهم شد و آزادی و شادی آن ها را تماشا خواهم کرد.