افزایش 200 میلیونی هزینه رهن یک خانه در یوسف آباد! - مجله سفرنامه مالزی

به گزارش فارس، پس از شکست مطلق سیاست های حمایتی دولت قبل با اتکا به تعیین سقف اجاره بها در کنار پرداخت تسهیلات ودیعه مسکن، این شیوه ها در سال جاری نیز متوقف شده و عملا بازار اجاره مسکن بدون هیچ سیاستی به استقبال تابستان آتشین می رود.

به همین علت با آگاهی از اتفاقات و اخبار مخابره شده از این بازار سری به بنگاه های معاملات املاک سطح شهر زدیم تا پیرامون شرایط رخ داده در بطن جامعه اطلاعات بدست بیاوریم.

صاحب خانه ها شرط انصاف را رعایت نمی کنند

به همین علت ساعت 8 صبح به منطقه یافت آباد تهران مراجعه کرد م، عمده واحد های صنفی به غیر از سوپرمارکت ها هنوز فعالیت خود را شروع نکرده بودند، اما در کمال تعجب بنگاه های بسکمک سر کار خود حاضر شده بودند. بر این اساس سری به یکی از بنگاه ها در این منطقه زدیم و پیرامون بازار اجاره سوالاتی پرسیدیم. بنگاه دار املاک که او را آقا مرتضی خطاب می کردند، می گفت: متاسفانه صاحب خانه ها بی انصاف شده اند و سال جاری قیمت ها رهن بالایی را برای اجاره واحد های خود تعیین کرده اند.

آقا مرتضی در پاسخ به این سوال که اجاره بهای خانه ها تا چه مقدار رشد کرده است؟ گفت: اینجا خانه ای داریم که صاحب خانه سال گذشته 50 میلیون پول پیش گرفته بود به همراه اجاره بها، اما سال جاری درخواست 150 میلیون تومان پول پیش کرده است با اجاره بهای بیشتر از پارسال. یعنی 3 برابر بیشتر از قیمت سال گذشته، البته میانگینی که من دیدم برای افزایش اجاره بها، حول و حوش 50 درصد رشد نسبت به پارسال است.

پاسخ بنگاه دار به یک سوال مهم؛ چرا رشد قیمت اجاره بها نجومی می شود؟

پس از این حرف آقا مرتضی، سوالی در فکرم خطور کرد، آن سوال این بود که صاحب خانه بر چه مبنایی قیمت رهن مسکن خود را 3 برابر می کند؟ سوالم را از آقا مرتضی پرسیدم، می گفت: فرض کن چهار نفر هستند که نیاز مبرم به اتوماتیک دارند، یعنی اگر اتوماتیک نخرند و نوشتن یک متنی را شروع نکنند، از دنیا می فرایند، در این شرایط، اما فقط یک اتوماتیک وجود دارد. این اتوماتیک در شرایط عادی شاید 5 هزار تومان ارزش داشته باشد. حال شما به من بگویید ارزش این اتوماتیک چقدر است. طبیعتا در یک بازاری که محدودیت منابع اقتصادی وجود نداشته باشد ارزش این اتوماتیک بی نهایت می شود، در بازار اجاره هم دقیقا هم این است، مستاجران مجبور به تامین مسکن هستند و هیچ جایگزینی نسبت به این نیاز خود ندارند، از آن طرف خانه هم کم است، یعنی نه اینکه کم باشد، خانه هایی که اجاره داده می شود، کم است، در این شرایط است که شما شاهد افزایش قیمت هستید.

افزایش 200 میلیونی هزینه رهن یک خانه در یوسف آباد

با وجودی که پاسخ آقا مرتضی فکر من را به خود درگیر کرده بود، از وی خداحافظی کرده و به سمت منطقه ای دیگری از تهران و یوسف آباد حرکت کردم. در حال پرسه زدن در پیاده رو های یوسف آباد در پی یک بنگاه معاملات املاک بودم که متوجه مغازه ای شدم که صدای دعوا از آن بیرون می آمد، به سمت مغازه رفتم، دو نفر در داخل بنگاه مشاور املاک داشتند با صدای بسیار بلند جر و بحث می کردند.

در مغازه ایستادم و سعی کردم از محتوای دعوا سر در بیاورم. به نظر می رسید، دعوا بین یک صاحب خانه و مستاجر مسکن است که سر قیمت به توافق نرسیده اند، چند دقیقه منتظر شدم تا دعوا بخوابد و آن دو نفر با ناراحتی از مغازه خارج شوند، به مغازه رفتم و به بهانه اجاره مسکن، علت دعوا را هم جویا شدم، یکی از پرسنل این مشاور املاک می گفت: صاحب خانه از مستاجر خواسته 200 میلیون تومان به پول پیش خود اضافه کند یا اینکه خانه را تخلیه کند.

این رقم واقعا باورپذیر نبود، به بنگاه دار گفتم، احتمالا صاحب خانه از دست مستاجر ناراضی بوده و با این رقم می خواسته او حتما جابه جا شود. در این فکر بودم که بنگاه دار گفت: صاحب خانه بخواهد خانه اش را به مستاجر ندهد یک کلام می گوید تخلیه کن و واحد مسکونی را تحویل بده، کلا سال جاری صاحب خانه ها فشار زیادی به مستاجر می آورند و به طور میانه متناسب با خانه های یوسف آباد بین 150 تا 200 میلیون تومان درخواست افزایش هزینه رهن یا افزایش اجاره دارند.

نگرانی ام از این روز های مستاجران با این حرف ها هر لحظه بیشتر می شود، با خود فکر می کنم، آخر چطور ممکن است یک مستاجر در یک سال 200 میلیون تومان ذخیره کند تا بتواند خانه ای که در آن نشسته را حفظ کند.

میانه قیمت اجاره مسکن از میانه قیمت مسکن پیشی گرفته است

اینبار برای ادامه تهیه این گزارش میدانی سری به بنگاه های مشاور املاک در منطقه منیریه و امیریه زدم، این منطقه هم مشاوران املاک زیادی دارد و تقریبا از هر 5 مغازه سر خیابان، یکی از آن ها مشاور املاکی است که داخل آن هم معمولا چند جوان و یکی دو مرد میانسال نشسته اند.

بر خلاف بنگاه های املاک یوسف آباد، بنگاه های این منطقه کمی خلوت بود، با مراجعه به یک مشاور املاک علت خلوتی را جویا شدم، صاحب مغازه معتقد بود، هنوز فصل نقل و انتقال مسکن شروع نشده و از اوایل خرداد بازار خصوصا بازار اجاره رونق می گیرد.

شرایط بازار و قیمت های اجاره دیگر سوال من از این مشاور املاک بود، این مرد میانسال که خودش را خطیبی معرفی کرد، می گفت: بازار به طور کلی خوب نیست، چون قیمت مسکن همچنان بدون اینکه خرید و فروش شود رشد می کند و به تبع آن افزایش قیمت اجاره بها هم رخ داده است و حتی میانه قیمت اجاره مسکن از میانه قیمت مسکن پیشی گرفته است.

خطیبی می گفت: واقعا هضم افزایش اجاره بها برای منِ بنگاه دار هم راحت نیست چه برسد به اجاره نشین ها، دوست ندارم بگویم، ولی ممکن است اجاره بها سال جاری هم افزایش یابد و ای کاش دولت برنامه تعیینی برای مدیریت افزایش اجاره بها داشته باشد تا این مردم اینهمه نگران نباشند، در این منطقه و پایین تر به سمت امیریه و راه آهن مقدار اجاره نشین ها بیشتر می شود و امیدوارم خداوند کمکی به همه مردم داشته باشد.

شهفرایندی که پس از گذشت دوسال از ثبت نام طرح اقدام ملی هنوز صاحب مسکن نبود

از بنگاه بیرون آمدم و به سمت راه آهن روانه شدم، در این منطقه به یک مشاور املاک مراجعه کردم. در این مغازه یک مستاجر نشسته بود و برای اجاره خانه قصد پرس وجو داشت، کنارش نشستم و گفتم که منم دنبال خانه اجاره ای هستم، از وی پیرامون بازار اجاره سوال کردم، با ناراحتی می گفت نمی تواند در منطقه ای که ساکن است خانه پیدا کند و مجبور است با 2 فرزند متراژ خانه خود را به کمتر از 50 متر کاهش داده یا به منطقه ها پایین تر تهران برود.

این شهفرایند تهرانی می گفت: 2 سال پیش برای طرح اقدام ملی مسکن آورده ای واریز کرده که بخشی از آن را به کمک فروش طلای همسر جبران کرده است، مدعی بود پس از 2 سال، چهار میخ طویله در یک زمین به وی تحویل داده اند و گفتند: مسکن شما روزی ساخته می شود.

این مستاجر می گفت: اگر همان طلا ها را نگه داشته بودیم شاید الان قیمت آن به 150 میلیون تومان می رسید، در حالی که طی این دوسال هیچ کاری انجام نشده است.

مستاجران مجبور به اجاره خانه کوچک تر در منطقه ها پایین تر شده اند

پس از صحبت با این مستاجر از بنگاه دار خداحافظی کردم و به سمت جوادیه حرکت کردم، حدود اذان شهر شده بود، بر خلاف تصور شلوغی قابل توجهی مشاهده می شد؛ د ر طول جهت پیاده رو، جایی 3 مغازه املاکی کنار یکدیگر بودند، مورد های اجاره روی کاغذ به شیشه ها چسبیده بود، عده ای هم بیرون بنگاه در حال بررسی این مورد ها برای اجاره بودند، از پدری که دنبال خانه اجاره ای برای فرزند تازه ازدواج کرده خود بود تا جوانی که با بچه ای در بغل دنبال خانه می گشت و زن و شوهر میان سالی که مورد ها را یاددا شت می کردند، داخل بنگاه ها هم کمی شلوغ بود، ترجیح دادم به جای بحث مستقیم به حرف های مردم توجه کنم.

عمده شهفرایندانی که آنجا برای پرس و جوی اجاره آمده بودند، ساکن منطقه ها میانی تهران نظیر میدان آزادی، رودکی، آذربایجان، اسکندری و ... بودند که دیگر توان تمدید اجاره بهای خود در منازل قبلی نداشته و مجبور به تغییر منطقه سکونت خود شده بودند.

عده ای دیگر نیز از قیمت بالای اجاره بها و هزینه رهن خانه می گفتند و از صاحب خانه درخواست می کردند قیمت را کاهش دهد و الا مجبور می شوند از تهران بفرایند و در شهر های حاشیه ای ساکن شوند.

قیمت بسیار بالای مسکن اجاره ای در برنامه فروش اینترنتی

برای بررسی بیشتر به یکی از نرم افزار های اینترنتی فروش و اجاره مسکن هم مراجعه کردم، آنجا هم نرخ ها حتی غیرواقعی تر از نرخ های املاکی ها بود، با یکی از ثبت کنندگان این آگهی ها که به نظر قیمت خیلی بالایی هم برای رهن درخواست کرده بود، تماس گرفتم. پس از گپ و گفت ابتدایی، به وی گفتم قیمتی که در نظر گرفتی بسیار بالاست، طرف پشت خط تلفن هم گفت، از بازار خبر نداری، مشتری نیستی چرا مزاحم می شی؟ و سریع تلفن را قطع کرد!

بنابراین گزارش پایش یک روزه بازار اجاره مسکن در سطح شهر تهران بیانگر شرایط دشواری برای عمده مستاجران است.

در شرایطی که تولید واحد مسکونی در کنار عرضه واحد های مسکونی خالی می توانست شرایط سکونت مردم را بهبود دهد، اما متاسفانه در نبود برنامه برای تعیین مدیریت اجاره نشینی و فرایند کند اقدامات برای سیاست های ذکر شده، سبب شده است مستاجران از بازار این روز های اجاره مسکن آزرده شده و شرایط بسکمک دشواری را برای خود متصور باشند شرایطی که در کنار فشار اقتصادی، فشار روحی و روانی زیادی به آن ها وارد می کند و ضرورت دارد دولت در این مدت زمان کوتاه به جای مانده تا شروع جابجایی، حتما نسبت به تدوین برنامه تعیینی برای مدیریت بازار اجاره مسکن اقدام کند.