پرواز آزمایشی فضاپیمای استارلاینر بوئینگ بهار 2022 انجام می گردد
به گزارش مجله سفرنامه مالزی، با تصمیم گیری ناسا و بوئینگ برای تغییر ماژول خدماتی مأموریت، دومین پرواز آزمایشی فضاپیمای بدون سرنشین استارلاینر می 2022 انجام خواهد شد.

بر اساس این طرح تتازهنظر شده، ماژول خدماتی مأموریت آزمایش پرواز سرنشین دار (CFT) بوئینگ که برای حمل خدمه در نظر گرفته شده بود، اکنون برای مأموریت بدون سرنشین آزمایش پرواز مداری (OFT) شماره 2 استفاده خواهد شد. در عوض مأموریت CFT از ماژول خدماتی نخستین مأموریت عملیاتی (پرواز هدف گذاری شده بعدی) به نام استارلاینر-1 (Starliner-1) استفاده خواهد نمود.
این رویکرد تازه، به مأموریت OFT-2 اجازه می دهد تا در بهار پرتاب گردد و بدین ترتیب پرواز آزمایشی فضاپیمای بدون سرنشین استارلاینر CST-100 برای 2022 برنامه ریزی شد. بوئینگ بعلاوه با ائتلاف پرتاب و راه اندازی (ULA) که موشک اطلس 5 آن، پرتابگر فضاپیمای استارلاینر است و بعلاوه محدوده شرقی (Eastern Range) برای آنالیز فرصت پرتاب در ماه می همکاری خواهد نمود. این تاریخ، هم به آمادگی فضاپیما و هم به برنامه دیگر فضاپیماها برای دیدار با ایستگاه فضایی بین المللی بستگی دارد.
جان والمر (John Vollmer) معاون برنامه سرنشین دار تجاری بوئینگ گفت: هدف ما این بود که به طور ایمن و هر چه زودتر به پرواز بازگردیم. با درنظر گرفتن این هدف، ما راهکارهای موازی را شروع کردیم؛ هم در راستا اصلاح دریچه ها برای حفظ گزینه استفاده از ماژول خدماتی فعلی (SM2) گام برمی داریم و هم برای سرعت بخشیدن به فرایند ساخت ماژول خدماتی بعدی (SM4) کوشش می کنیم.
او 13 دسامبر (22 آذر) در بیانیه ای گفت: بر اساس نتایج فعلی تصمیم گرفتیم که در مأموریت بعدی با SM4 پرواز کنیم و آزمایش های طولانی مدت تری را با سخت افزار SM2، روی فضاپیما و در تأسیسات آفلاین ادامه دهیم.
بوئینگ پرتاب مأموریت OFT-2 را در ماه آگوست (مرداد) و هنگامی که دریچه های سیستم پیشرانه ماژول خدماتی باز نشدند، متوقف کرد. آنالیز علت این مشکل، در حال حاضر بر روی اکسیدنماینده نیتروژن تتراکسید متمرکز شده است که در آب بندی تفلون دریچه ها نفوذ نموده و با رطوبت در سمت دیگر واکنش داده است. این نشت، باعث ایجاد نیتریک اسید شده است که در نهایت به خوردگی آب بندی و بسته ماندن آن ها انجامید.
با این وجود، ماهیت دقیق مشکل در مأموریت اصلی OFT در دسامبر 2019 دیده نشده بود و بنابراین نحوه برطرف آن نامشخص است. هرچند ناسا اعلام نمود که کوشش های تحقیقاتی در حال اجرا برای تأیید محتمل ترین علت مربوط به واکنش های اکسیدنماینده و رطوبت ادامه دارد. اما درباره موضوعاتی از جمله منبع رطوبت و نحوه حل مشکل توضیحی نداد.
ناسا و بوئینگ همچنان مشغول انجام فعالیت های اصلاحی پیشگیرانه برای ماژول خدماتی تازه مأموریت OFT-2 هستند. مهندسان بعلاوه قبل از ادامه فرایند تعویض ماژول های سرویس، ماژول تازه را آزمایش کردند تا تأیید نمایند که در شرایط مناسب واقع شده است.
استیو استیچ (Steve Stich) مدیر برنامه سرنشین دار تجاری ناسا اعلام نمود که آژانس و بوئینگ برای آنالیز این مشکل از جمله آزمایش ها در تأسیسات ناسا با یکدیگر همکاری نموده اند. او اضافه کرد: به علت کار مشترک، ما درک بهتری از عواملی که منجر به مسائل دریچه ها شدند و راه هایی برای جلوگیری از وقوع آن در آینده داریم. بوئینگ در تصمیم گیری خود کوشاست و بر اساس داده ها مراحل را دنبال می نماید تا از آماده بودن سیستم استارلاینر در هنگام انجام مأموریت های آزمایشی خود در سال 2022 اطمینان داشته باشد.
در حالی که این نظر نشان می دهد ناسا و بوئینگ همچنان برای انجام مأموریت CFT پیش از انتها سال 2022 همکاری می نمایند، اما حتی اگر OFT-2 در ماه می 2022 پرواز کند، ادامه برنامه استارلاینر چالش برانگیز خواهد بود.
برای نمونه، بیش از یک سال میان دو پرواز آزمایشی کرو دراگون اسپیس ایکس زمان بود. مأموریت دمو-1 سرنشین دار در مارس 2019 و پرتاب سرنشین دار در می 2020 صورت گرفت. باید دید فرایند پرتاب های آزمایش استارلاینر چگونه پیش خواهد رفت. هم اکنون ناسا مشغول آنالیز تاریخ های پرتاب احتمالی CFT است.
عکس کاور: فضاپیمای آزمایشی استارلاینر بوئینگ سوار بر موشک اطلس 5
Credit: NASA/Aubrey Gemignani
منبع: Space News
منبع: دیجیکالا مگ